برای خوب شدن دیدگاه شرکت همه مشارکت کنند

در سیال ناقص فوتبال ایران که درآمدزایی و حضور بخش خصوصی در آن کاملا بی معناست و اگر پول شرکت های صنعتی و عمدتا وابسه به دولت را از آن بگیرند عملا جنازه ای هم از فوتبال باشگاهی و حتی ملی آن باقی نمی ماند، دیدگاه شرکت های مادر نسبت به باشگاه های ورزشی خود و به خصوص تیم های فوتبال آن نقش اصلی حیات و ممات آن را بازی می کند.

تنها کافی است به یاد بیاوریم که در سال 96 حتی باشگاهی مثل سپاهان نیز با دیدگاه منفی شرکت فولاد مبارکه روبرو شد تا تیم سپاهان با همه بزرگی اش در آستانه سقوط به لیگ یک قرار بگیرد! فراموش نکنیم که بی توجهی چند ساله شرکت ملی فولاد به باشگاه فولاد خوزستان موجبات سقوط تیم فوتبالش به لیگ یک را فراهم کرد و این باشگاه را کوچک کرد و یا شرکت ملی نفت چگونه با دیدگاه منفی اش به ورزش تمامی تیم های نفتی را به چالش کشید و نفت تهران به طور کلی سوخت و یا نگاه سیاه نیروی انتظامی به ورزش تیم پاس تهران را با همه بزرگی اش به خاطره ها سپرد و بسیاری دیگر از این مثال ها در ورزش و فوتبال ایران...

همه این موضوعات نشان می دهد که باشگاه های ورزشی و به خصوص فوتبال ایران کاملا تحت تاثیر دیدگاه های شرکت های مادر خرج خود قرار دارند و اگر یکی از این شرکت های صنعتی و یا نهادهای دولتی به امر ورزش علاقه ای نداشته باشد، می تواند بزرگترین باشگاه ها را با همه سبقه خود به ورطه چالش های بزرگ بکشاند که علت اصلی این موضوع نیز چرخه معیوب و بی درآمد فوتبال ایران می باشد که فوتبال را با همه پتانسیل های درآمدزایش، بار نهادهای صنعتی در ایران کرده است و متاسفانه حیات و ممات فعالیت ورزش حرفه ای را کاملا در گرو دیدگاه ها مثبت یا منفی صنایع و نهادهای دولتی قرار داده است.

سال گذشته که تیم فوتبال مس کرمان در لیگ برتر دچار حواشی و درگیری های زیادی شده بود، این بیم وجود داشت که علاقه وافر شرکت مس هم به بحث ورزش با فروکش اساسی روبرو شده است که برای حل مشکلات تیم فوتبال مس کرمان در جهت جلوگیری از سقوطش، ورود مشتاقانه و ملموس ندارد و حالا با وضعیتی که اکثر باشگاه های مس به آن دچار شدند مشخص می شود که ارتباطات و هماهنگی های باشگاه های ورزشی و شرکت در همه مدت زمان گذشته اصلا در سطحی نبوده است که مانعی برای به چالش کشیده نشدن این باشگاه ها باشد.

بهرشکل وضع موجود در باشگاه های ورزشی مس حاصل تعاملات سرد شرکت با باشگاه های ورزشی در یکی، دو سال اخیر بوده است که زمینه را برای به وجود آمدن این همه مشکل در بحث باشگاه های مس باز گذاشته است و اگر شرکت از نهادهای تخصصی خود حضوری مشتاقانه تر در امر تعاملات با باشگاه ها داشت قطعا رفتار باشگاه ها نیز به سمتی نمی رفت که امروز تا این حد دچار چالش و حاشیه باشند.

با همه این وجود حالا که شرکت سیگنال های توجه خود به امر ورزش را نشان می دهد، برای حیات هرچه پویاتر باشگاه های ورزشی مس لازم است که همه در کنار شرکت مس مشارکت خود را در جهت این تغییر دیدگاه در ورزش مس نشان دهند و شاید اولین حرکت جدی این تغییر دیدگاه و منظم شدن ضربان قلب ورزش شرکت مس در تصمیم گیری هایی باشد که طی همین روزها شاهد آن خواهیم بود.