شما فقط در چارچوب زمین بازی و پرده سینما و صحفه گوشی محترمید و بس

شما می توانید در چارچوب زمین مسابقه ستاره باشید، بدرخشید، محبوب باشید و قهرمان شوید(که هیچوقت هم نمی شوید!)...شما می توانید روی پرده نفره ای سینما درخشان باشید، با هنرمندی مخاطب را تحت تاثیر قرار دهید و قهرمان سناریو باشید و جایزه معتبر بین المللی ببرید(که دیگر نمی برید!)...شما می توانید روی پیج اینستاگرام خود چندین هزار لایک بگیرید، از اکسپلور کلی ببننده داشته باشید، ثانیه هایی باعث شادی ملت شوید(که لوسی شما بیشتر از جنبه طنزتان شده!)... اما خارج از این چارچوب ها هیچ احترام ویژه دیگری نمی توانید داشته باشید مگر اینکه خود از مردم عادی و کوچه و بازار تاثیر گرفته باشید!

ماجرای کمپانی کوروش و شراکتی که افراد مشهور در کلاه برداری از جیب ملت داشتند یک بار دیگر نشان داد که این جماعت هیچ احترامی برای خود در دست ندارند و اصولا خیلی ساده می توانند همان احترام ساخته شده در قواعد کاری خود را به راحتی هرچه تمام تر با هر رقمی به چوب حراج بزنند.

تاثیرپذیری و اثرگذاری برروی قاطبه مردم جریانی خطی ندارد که برای مثال شما فرد مشهوری شوید و تا ابد هم محترم و محبوب بمانید...هیچ وحی منزلی در این باره نازل نشده است و فقط کافی است در یک سطر منافع مالی خود را بر منافع مردم کوچه و خیابان ترجیح دهید تا برای همیشه مثل مژه ای که از چشم می افتد و کاملا ارزش خود را از دست می دهد، از دیده خارج شوید...

شما همچنان می توانید در زمین مسابقه، روی پرده سینما، در صحفه گوشی و... هنر و استعداد خود را نشان دهید و در زمان یک موفقیت به صورت مقطعی بازهم با یک پروپاگاندا فقط احساس محبوبیت کنید اما هرگز قلبی را تسخیر نمی کند، یادی را برای خود تملک نمی کنید و دیدگانی در ذهن تاریخی به خود معطوف نمی گذارید و اینجاست که شاید درد فراموشی و بی توجهی را بتوانید با شمارش صفرهای منافع مالی که از این طریق به حساب جیب خود زده اید جبران کنید.

و البته برعکس شما، جماعت کف خیابان و کوچه خیلی از افرادی که کمتر از شما در این چارچوب ها استعداد داشتند و یا حتی موفقیتی یک دهم کمتر از شما در میدان کسب کردند را هیچگاه فراموش نمی کنند وقتی که نه فقط رفتن به کوروش کمپانی ها را ترجیح ندادند که حتی اگر جایی از دستشان برآمد از جیب و حساب خود ضرر کردند و گره از اخم و جیب ملت باز کردند.

شما با استعداد خود فقط و فقط در چارچوب همان ابعاد زمین مسابقه و پرده سینما، گوشی تلفن عزیز و محترم هستید اما برای بزرگتر کردن ابعاد این عزیزی، باید خود را به اندازه خیابان و کوچه های شهر و مردمش می کردید که نکردید و مثل داستان این کمپانی و امثالهم اگر توانستید خود را به کوچکی جیب آن مردم کردید نه دل های آن ها!