و دوباره سلام ما به عشق جامه نارنجی

آخرین شبی که مس را در زمین مسابقه دیدیم با چشمانی اشکبار بدرقه اش کردیم و حالا که موعد سلامی دوباره به آن رسیده است با دلی پرامید برایش دست تکان می دهیم....

مثل عاشقانی که هر بار از دست عشقشان ملالت عالم می کشند و به خود بابت این عشق کشنده دو صد لعنت می فرستند اما هر بار با کوچکترین کرشمه معشوق یادشان می افتد که مگر می شود دل را از عشق خالی کرد و چشم بر رخش ندوخت.

مس کرمان به لیگ برتر رفت و ثابت کرد که وقتی هدف همه یکی باشد می شود در دل سیاهی طلسم کارهای ناشدنی را شکست ‌ فصل قبل دوباره به لیگ یک سقوط کرد تا بار دیگر تجربه شود که وقتی جای همدلی را بد دلی بگیرد تلخی بی پایان کمترین مزه در گلو می شود.

مس کرمان حالا مسیر جدیدش را استارت می زند با دنیایی از آرزو...با کوله باری از امید که البته می داند سنگینی مشکلات و سختی هایی که راهی برای آسانی پیدا نمی کنند در این کوله هم جای خود را باز می کنند....

اما آنچه که برای مس کرمان نباید تمامی داشته باشد حرکت به سمت هدف از مسیری است که با فکر برای خود ترسیم کرده است...فکری که فریاد می زند نه بردهای این هفته اول صعود را قطعی می کند و نه نتیجه نگرفتن هایش راه موفقیت را می بندد‌....مس می داند آنچه که از پس این فکر برایش سربلندی به دنبال می آورد این است که فقط نباید از حرکت صحیح به سمت مقصد غافل بماند....هرچند که بزرگترین سنگ ها برابر پایش باشد و خشن ترین خارها در پایش....

مس حرکت خود را در زمین مسابقه آغاز می کند و از همین اولین گام برا یک اثبات بزرگ قدم برمی دارد...اثبات اینکه تیمی شایسته است و با تمام توان این شایستگی را نمایش خواهد داد.