گل گهر نفس کشید

هیچ چیز نمی توانست مثل سه امتیاز برای گل گهر سیرجان نفس به ارمغان بیاورد و این تیم برای رسیدن به اکسیژن محکوم بود که طلسم پیروزی را برای خود بشکند.

هفته به هفته دور شدن از پیروزی یعنی دور شدن راه سیرجانی ها از آرامش و پیروزی تنها بلیط یک طرفه ای بود که می توانست گل گهر را به مقصد آرامش برساند.

آخرین بازی پیش از تعطیلات نیم فصل، آخرین فرصت گل گهر برای سوار شدن به سوی این مقصد بود... گل گهر پای سوار شدن به این قطار را داشت و همت آن را هم در خیلی از روزها نشان داد اما سربه هوایی سبب می شد که در آخرین گام ها برای سوار شدن به این قطار را کج بردارد و در نهایت جا بماند.

اما بازی با ماشین سازی در سیرجان، جان گل گهر را به لب رساند تا فریاد پیروزی را به موقع البته سر دهد... آن ها برای پیروزی تا پای جان تلاش کردند تا با آرامش در انتظار فرار بزرگ خود در نیم فصل دوم باشند.

گل گهر نه با این پیروزی باید خود را خلاص از همه مشکلات بداند و نه باد تمام شدن کارش را به غبغب بی اندازد... برای آن ها کار تازه از همین امروز آغاز شده است و گام های زیادی تا رسیدن به مقصد نهایی باقی مانده است... کاری که شاید در ابتدای فصل به خوبی انجام نشد اما اگر در نیم فصل به درستی طی شود، می تواند جبران همه کاستی های دور رفت را در نیم فصل دوم انجام دهد.

گل گهر باید از همه اشتباهاتی که پیش از شروع بازی ها مرتکب شد، در طول تعطیلات نیم فصل اجتناب کند... این تیم نباید دیگر با برخی حرکات شتاب زده خود را در مظان حاشیه قرار دهد... جای پای دلال هایی که بازیکنان بی کیفیت مثل همان خارجی های دیپورت شده را به این تیم تحمیل کردند قطع کند... انسجام تیمی خود را با رفتارهای ماجراجویانه عوامل خود به چوب حراج نزند... و در نهایت در زمین مسابقه تمام تلاش خود را با سربه هوایی از دست ندهد...

گل گهر از هر نظر از بسیاری از تیم های دیگر این فصل لیگ برتر، شایستگی بیشتری برای ماندگاری دارد و تنها عاملی که می تواند این شایستگی را از سیرجانی ها دریغ کند، نه قدرت حریفان که دست های خود گل گهر است که نباید به صورت خود خواسته در بازی های نیم فصل دوم بسته بماند.