بحران بزرگ آمد

فوتبال ما همیشه آئینه ای تمام نما از بطن جامعه ما بوده است...آنجا که چهره سیاست، اقتصاد و حتی فرهنگ ما زنگار پنهان کاری به چهره می گیرد، در همه این سال ها فوتبال بوده است که با چهره خود، سایه تمام رخی از چهره تمام این عناصر ارائه کرده است.

بعد از همه ماجراهای ماه های اخیر که بازهم زنگار پنهان کاری بیش از همیشه بر جامعه ما نقش بست که قطع شدن اینترنت سراسری فقط بخشی از تلاش برای نشاندن این زنگار بود، منتظر بودیم که سقوط مدیریت فوتبال را قبل از هرجایی به عنوان پیش قروال همه بخش ها ببینیم.

مدیریت فوتبال ما در همه این سال ها شناور بر پول عظیم نفت به صورت کج دار و مریز راه خود را بهرشکل پیدا می کرد... هزینه های هنگفت که البته تناسبی با نتایج آن نداشت و فقط می بایست در بازه های زمانی کوتاه مدت نتایجی را به عنوان موفقیت نسبی به جامعه تحویل دهد.

با بسته شدن شیر پروپیمان نفتی، طبیعی بود که مدیریت فوتبال نتواند این کجدار خود را به سلامت نریزاند و ریزش در فوتبال ما خیلی سریع تر از آنچه که فکرش را بکنیم به سراغ نیروهای اصلی و مستشارانی آمد که می بایست همان موفقیت های نسبی را نصیب فوتبال ما کنند...و این اتفاقی است که احتمالا در همه بخش ها ولی بی سروصدایی مثل فوتبال به وقوع پیوسته است...

فرار کیروش و برانکو با شکایت های عریض و طویل مالی که سبب شد پایان حضور آن ها نه به موقع باشد و نه با حض یک خداحافظی ناب و حالا سقوط های دومینو وار بزرگ در فوتبال ایران ادامه دارد... رفتن ویلتموس و فرار استراماچونی فقط صدای زنگ های اولیه برای خطر بزرگ فوتبال ایران است...صدای خطر وقتی بلندتر شنیده می شود که این فاجعه های امروزی فقط خاطراتی خوش در برابر آن ها محسوب شود!

فوتبال بی مدیریت ایران غرق در پول های نفتی، راه درست خرج کردن را هیچگاه نیاموخته است، پرورش نیرو نکرده است، تفکر مدیریتی را در بدنه خود جا نیانداخته است و نمی داند در روزهای بحرانی چگونه نقشه فرار بچیند... مشخص بود فراتر از بحران نتایج فوتبال در ایران، بحرانی بزرگتر وجود دارد و آن بحران مالی برای فوتبال است که اگر بیاید فقط همانند بحران نتایج پاچه فوتبال ایران را نمی گیرد بلکه تمام فوتبال ایران را می بلعد!!

اتفاقات روزهای اخیر نشان می دهد سروکله بحران مالی واقعا بر سر فوتبال ملی ما پیدا شده است و دیگر صندوق خزانه مملکت این کشش را ندارد که با پول های کلان، ضمن پروخالی شدن حساب اشخاص در فدراسیون، جایی برای پوشش دادن ضعف های مدیریتی هم با صفرهای خود باشد... حالا با آمدن بحران بزرگ، فوتبال ایران واقعا در آستانه بلعیده شدن قرار دارد و فقط پاچه آن در معرض تهدید نیست!

شاید بهتر باشد که حالا زنگار نیز بر چهره فوتبال هم بنشیند تا دیگر آئینه تمام رخ نباشد...برنامه نود تعطیل گردد...روزنامه ها به خاطر نرخ کاغذ جای کافی برای شرح همه مسائل را نداشته باشند... اینترنت هم هر زمان دهان کجی کرد قفل بر سر دهانش بخورد...زنگار بنشیند بر همه زنگارهای دیگر تا از فوتبال بلعیده شده ما هم فقط پایی بیرون مانده از دهان باقی بماند که فقط خرد شدن و جان دادنش در این دهان تنها سرگرمی ما باشد...